Το ΣΔΤ πολλές φορές συνοδεύεται από δυσρυθμίες που συχνά διαφέρουν από αυτές που τυπικά ακούγονται στον τραυλισμό. Έτσι η ομιλία τους περιλαμβάνει εμβόλιμους τύπους, ανολοκλήρωτες φράσεις, επαναλήψεις λέξεων και φράσεων, αναθεωρήσεις και δισταγμούς, όλα συνήθως χωρίς μυϊκή ένταση. Ο ρυθμός του ατόμου με ΣΔΤ δεν είναι συνέχεια γρήγορος, αλλά δίνει την εντύπωση ότι βγαίνει με ξαφνικές ορμητικές εκρήξεις που χαρακτηρίζονται από κακή άρθρωση και δυσρυθμίες.
Το άτομο δείχνει ανίκανο να βάλει τις σκέψεις του σε συνεχείς προτάσεις και να τις συνδέσει με λογικό τρόπο. Τα συνοδά προβλήματα των ατόμων με ΣΔΤ περιλαμβάνουν αφηρημάδα, υπερκινητικότητα, μαθησιακές δυσκολίες, προβλήματα άρθρωσης και ακουστικής επεξεργασίας.
Το ΣΔΤ συνοδεύεται πολλές φορές από τραυλισμό. Ο λόγος είναι συνήθως αποδιοργανωμένος και το άτομο συνήθως δεν έχει επίγνωση της δυσκολίας του. Η μελέτη σχετικά με τη νευροφυσιολογική βάση της διαταραχής δείχνει ανωμαλίες στα βασικά γάγγλια.