Στρατηγικές για την αντιμετώπιση της Υπερκινητικότητας

Η υπερκινητικότητα είναι ένα από τα πιο συχνά παρατηρούμενα χαρακτηριστικά στα παιδιά, και συνήθως εκδηλώνεται ως υπερβολική κινητικότητα, αδυναμία συγκέντρωσης ή υπερβολική (ακατάπαυστη) ομιλία.

Ενώ κάθε παιδί είναι διαφορετικό και η ενέργειά του ποικίλλει, όταν αυτή η υπερκινητικότητα ξεφεύγει από τα φυσιολογικά όρια και επηρεάζει την καθημερινή ζωή του παιδιού, τότε οι γονείς αρχίζουν να ανησυχούν.

Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να διαχειριστούν την υπερκινητικότητα μέσω στρατηγικών που εστιάζουν στην ενίσχυση της αυτορρύθμισης και της συγκέντρωσης. Ορισμένες αποτελεσματικές στρατηγικές περιλαμβάνουν:

α. Δημιουργία μιας σταθερής ρουτίνας

Η ύπαρξη μιας σταθερής καθημερινής ρουτίνας είναι ζωτικής σημασίας για τα παιδιά με υπερκινητικότητα. Η ρουτίνα βοηθά το παιδί να αισθάνεται πιο ασφαλές και να οργανώνει καλύτερα τις δραστηριότητές του. Ειδικά για τα παιδιά με υπερκινητικότητα, η προβλεψιμότητα και η οργάνωση μειώνουν την αναστάτωση και την ανησυχία.

• Πρόγραμμα καθημερινών δραστηριοτήτων: Ακολουθήστε μια συνεπή ώρα για το φαγητό, τη μελέτη, τη ψυχαγωγία και τον ύπνο.
• Χρονοδιαγράμματα και Υποδείξεις: Χρησιμοποιήστε χρονοδιαγράμματα ή κάρτες για να υπενθυμίζετε στο παιδί τις επόμενες δραστηριότητες.

β. Εφαρμογή κανόνων και συνεπειών

Είναι σημαντικό να θέσετε σαφείς και κατανοητούς κανόνες σχετικά με τη συμπεριφορά του παιδιού και να εφαρμόσετε συνέπειες όταν παραβιάζονται οι κανόνες.

• Αναγνώριση των θετικών συμπεριφορών: Αντιδράστε θετικά όταν το παιδί σας καταφέρνει να καθίσει ή να ολοκληρώσει μια δραστηριότητα χωρίς να αποσπάται η προσοχή του.
• Καθορισμός σαφών ορίων: Δημιουργήστε όρια, όπως περιορισμός του χρόνου μπροστά από οθόνες ή καθορισμός συγκεκριμένων ωρών για δραστηριότητες που απαιτούν συγκέντρωση.

γ. Ενίσχυση της σωματικής δραστηριότητας

Τα παιδιά με υπερκινητικότητα συχνά ωφελούνται από τη σωματική δραστηριότητα, καθώς η κίνηση μπορεί να βοηθήσει στην αποφόρτιση της περίσσειας ενέργειας. Τα παιδιά που εκτονώνουν την ενέργειά τους μέσω της άσκησης συχνά έχουν καλύτερη συγκέντρωση και λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς.

• Τακτική φυσική άσκηση: Δώστε στο παιδί την ευκαιρία για καθημερινή σωματική δραστηριότητα, όπως τρέξιμο, ποδήλατο, χορό ή αθλήματα.
• Στρατηγικές για εκτόνωση ενέργειας: Δημιουργήστε διαλείμματα κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων  που απαιτούν συγκέντρωση για να επιτρέψετε στο παιδί να κινηθεί και να απελευθερώσει ενέργεια.

δ. Βελτίωση της συγκέντρωσης

Πολλά παιδιά με υπερκινητικότητα αντιμετωπίζουν δυσκολία στη συγκέντρωση σε μία εργασία ή δραστηριότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εδώ, η προσέγγιση πρέπει να είναι σταδιακή και να περιλαμβάνει τη χρήση εργαλείων που ενισχύουν την εστίαση.

• Διαλείμματα συγκέντρωσης: Χωρίστε τις δραστηριότητες σε μικρότερα κομμάτια και επιτρέψτε σύντομα διαλείμματα για ξεκούραση χωρίς να εκτίθεται το παιδί σε οθόνες μέχρι να ολοκληρώσει τις δραστηριότητες ή το διάβασμά του.
• Ασκήσεις εστίασης: Παίξτε παιχνίδια που απαιτούν προσοχή, όπως παζλ, παιχνίδια με κάρτες ή παιχνίδια μνήμης.

ε. Δημιουργία ήρεμου και υποστηρικτικού περιβάλλοντος

Η υπερκινητικότητα μπορεί να ενταθεί σε περιβάλλοντα που προκαλούν υπερβολικό άγχος ή στρες. Είναι σημαντικό να δημιουργήσετε ένα ήρεμο, υποστηρικτικό και οργανωμένο περιβάλλον για το παιδί σας, στο σπίτι ή στο σχολείο.

• Αποφυγή υπερβολικών ερεθισμάτων: Περιορίστε τον θόρυβο και τις εντάσεις στο σπίτι, και οργανώστε έναν ήσυχο χώρο για διάβασμα ή ξεκούραση.

Αισθητηριακή υποστήριξη: Χρησιμοποιήστε ήρεμα χρώματα και οργανώστε το χώρο με τρόπο που να βοηθά το παιδί να παραμένει συγκεντρωμένο και ήρεμο.